Het bos als alternatief voor de binnenspeeltuin

Het is een herfstachtige dag. Kijkend vanuit onze woonkamer oogt het grijs en grauw. Het miezert en geen enkele zonnestraal verlicht onze woonkamer. Onze dochter, nu ruim 2 jaar oud, weet steeds beter woorden te geven aan het weer; “het is slecht weer mama”. Ik laat haar weten dat het niet zozeer slecht weer is, maar dat het regenachtig is. Voor mij voelt dat iets positiever. Niet om het mooier te maken dan het is, maar meer om haar de boodschap te geven dat het een dag is waarop we wel iets kunnen doen buiten, ondanks dat het grijs en grauw is buiten. Het doet me goed om met onze dochters veel buiten te zijn. Onze oudste kan haar energie kwijt en zich opladen. Bovendien kan een jong kind aan één vierkante meter zand genoeg hebben om zich mee te vermaken. Als moeder van twee jonge kinderen ervaar ik dat het gezinsleven hartvervullend is, maar ook erg intens. Ik heb de energie van het buitenzijn en het liefst in het bos zijn nu meer dan ooit nodig.

Ik kan me dan ook verbazen dat er in de laatste 20 jaar zoveel geld, tijd en energie is geïnvesteerd in binnenspeeltuinen. Denk aan Monkeytown en Ballorig die als paddenstoelen uit de grond kwamen en razend populair zijn geworden in de herfst- en wintertijd. Een aantrekkelijk aanbod voor kind en ouders. Een plek waar je je kind na schooltijd kan achterlaten en waar je als ouder zelf een boek kunt gaan lezen. Natuurlijk is het aanbod van een binnenspeeltuin altijd beter dan binnen achter een scherm zitten. De fysieke inspanning doet het kinderlijf ontspannen. Toch rijst de vraag bij mij op: “waarom gaan we met onze kinderen niet gewoon de natuur in?”. Dat is veel dichter bij de kern van het bestaan en het biedt heel andere uitdagingen dan de prikkelrijke speelhal. Bovendien kunnen kinderen in een binnenspeeltuin tussendoor chocomelk drinken, een pannenkoek eten of een ijsje. De vraag is of met een binnenspeeltuin echt tegemoetgekomen wordt aan de behoefte van kind en ouders? Zelf denk ik van niet. In het bos kun je op ontdekkingstocht samen met je ouders, energie ontladen en jezelf weer opladen. Ook de ouders, die over het algemeen in de (jonge) jeugdjaren van kinderen, zeer laag in hun energie zitten zou dit erg prettig zijn.